Уржигдар орой хамаатныхаа айлаар орчихоод харьж явлаа. Манай эхнэр машин барьж явсан юм. Голомт хотхоны уулзвараас баруун дөрвөн зам руу эргэх санаатай яг хөдөлтөл 2-р эгнээнээс галзуу солиотой юм шиг нэгдүгээр эгнээ рүү шахаж эргээд машины урд карлаа, гупрыг минь аваад явчихлаа. Зүв зүгээр явж байгаад ингээд машинаа эвдүүлчдэг юм байна. Тэгэхээр бид хоёр гарч, яахаараа ингэж явдгийн бэ эгнээндээ эргэж болдгүйм уу энэ тэр гээд баахан уурлав. Уучлаарай гэхийн оронд нөгөөх чинь харин би явж болохгүй байхад чи бараг харахгүй мөргөчөөд гэх ухааны юм ярьж байхын. Аваараа асаагаад явж байхад харахгүй байна уу ч гэх шиг. Ардаа, хажуудаа байгаа машиныг аваараа асаасан байна уу гэж харж явах ёстой юм уу хаашаа юм. Бид хоёрыг айлгаж өөрийгөө буруугүй болгох гээд байгаам уу яагаад байгаа юм. Яамар сүртэй юм бэ? Наадахыг чинь ганц цохиод л гаргачихна, таван мянган төгрөгний засвар орно ч гэх шиг. Та 2 тэгээд надаас мөнгө авч баяжаарай ч гэх шиг. Хорин мянган төгрөгөөр тохирий ч гэх шиг. Эгнээ байраа эзлээд аятайхан явчихаж чадахгүй, тэгээд албатай юм шиг хүний машин эвдчихээд ийм юм ярьж байгаа хүнтэй чинь юугаа ч ярих вэ дээ. Эгнээ байр гэдэг юунд хэрэгтэй яадаг юм бэ гэдэгийг мэддэг ч үгүй, ойлгодог ч үгүй л нөхөр байгаа байхгүй юу. Цагдаа дуудлаа. Хажуугаар яваа машинууд бүгд л яахаараа ингэж явдаг тэнэг вэ чи гээд нөгөө нөхөр лүү уурлаж байна. Аргагүй шүү дээ замыг нь түгжиж, цухлыг нь бараад, бүгдээрээ гэр орон ажил төрөлдөө яарч байгаа хүмүүс. Тэгсэн чинь нөгөө нөхөр хуцаад бай. П... минь гэж ирээд тэр жолооч нар луу хэрэлдэхийн. Цагдаа ирээд нөгөө нөхрийг шууд л чиний буруу байна яахаараа ингэж явдагийн гэж байна. Тэгэж тэгэж нэг юм машинаа засуулахаар болоод салав. За тэгээд маргааш нь засварийн газар хайж баахан үүгээр түүгээр хэсэв, ажил төрөл ч хэцүүдлээ. Сүүлдээ бүр тэсвэр алдаад арай гэж нэг юм засуулахчаа болоод саллаа. Зүв зүгээр машинаа нэг муу солиотой юмнаас болоод эвдчих ч гэж дээ. Яаж ч сайхан засаад анх байсан шигээ болохгүй нь ойлгомжтой ш дээ. Тэгээд би нөгөө нөхөр лүү уурлахгүй юу. Хүнд гай болоод аятайхан ч явчиж чадахгүй энэ тэр гээд. Тэгсэн нөгөөх чинь энэнээс илүү би яахийн гэж тэнэгтдийм даа. Иймэрхүү тэнэг юмнуудаас болоод зүв зүгээр байсан хүн хохироод л өнгөрч байгаа юм даа. Хэдхэн минутын дотор гэртээ харих хүн чинь амрах цагаа алдан байж баахан нервээрээ хохироод, зам түгжиж олон хүний уурыг бараад маргааш нь машин засуулах гэж ажлаа алдан, бензин тосоо гарздан байж сэвтэй машинтай л үлдэж байх шив дээ. Болдогсон бол иимэрхүү юмнуудын эрхийг нь хасаад бүр машин барихыг нь болиулмаар санагдахийн. Тэгээд эргэхдээ шулуун замаар явах ёстой юм шиг, эгнээгээрээ эргэх гэсэн ойлголт ч байхгүй хжуудах машинаа шахаад явдаг иимэрхүү тэнэгүүд энд тэнд зөндөө л явж байдгийн цагдаа нар ч бас иймэрхүү нөхдүүдэд сануулж арга хэмжээ авмаар, зурагтааар энэ талын мэдлэгийг хүмүүст өгч баймаар юм гэж бодогддогийн. Хамгийн гол нь жолооний курсэд эгнээ байр эзэлж явахын чухалыг яс маханд нь тултал ойлгуулж баймаар байгаа юм. Тэгээд өөрийнхөө эгнээнд асуудлаа шийдэхгүй өөр эгнээд нялзааж хүн хохироодог тэнэгүүдийг бүр машин бариулахгүй байвал таарна.
2007/08/14
Мулгуу жолооч
Нууц товчооны нууцаас 01
Би нууц товчоог унших дуртай. Нууц товчоонд заримдаа хачин хачин юм их байдаг шүү. Үүний заримаас нь өөрийн блогтоо бичмээр санагдалаа. Сайн сайхан бахархмаар зүйлүүдийг нь эрдэмтэн мэргэд зөндөө л бичсэн байгаа. Харин хүний санаанд ормоогүй, жижиг сажиг, анзаарагдамгүй зүйл зөндөө байдаг юм шиг санагддаг. Өнөөгийн өндөрлөгөөс харахад зарим нь үнэн хүн чанаргүй, заримдаа бүр өөдгүй ч гэж хэлмээр юм зөндөө байнаа. Энэ нь тухайн үедээ байдаг л зүйл, хэвийн үзэгдэл байсан байх л даа. Гэхдээ энэ бол зөвхөн миний л бодол. За ингээд эхнээс нь нэгийг дурдъя. /Bold болгосон нь яг нууц товчоон дээр байгаа нь/
23. Эх Алун-гуаг үгүй болсны хойно ах дүү тавуулаа, адуу малаа хуваах болж, Бэлгүнүтэй, Бүгүнүтэй, Буха хатаги, Бухату салжи дөрвүүлээ юмаа хувааж аваад дүү Бодончар мунхагийг бядуу гэж урагт үл тооцож хувь эс өгөв.
Мань Боданчар ах дүүдээ гологдоод үнэн миарцан энд тэнд тэнэж яваад нэг газар очоод шувуу мувуу алцан амиа аргацаан нэг өвөлийг өнгөрөөгөөд хавар болж байтал хэдэн гарууд түүний нутаглаж байсан газар нь ирсэн юм шиг байгаан
28. Битүү модот уулынхяраас нэгэн бүлэг иргэн, Түнхэлэг горхин уруу нүүж ирэв. Бодончар, харцагаа тавин өдөр бүр тэр иргэнд очиж цэгээ гуйж уугаад, шөнө өвсөн эмбүүл гэртээ ирж хонох бүлгээ.
29. Тэд иргэн Бодончарын харцагыг гуйвал эс өгөв. Тэд иргэн, Бодончарыг хэн юун хүн бэ гэж асуухгүй, Бодончар бас тэр иргэнийг юун иргэн гэж асуухгүй явна.
Нөгөөдүүл нь хөөрхий энэ гэж ядарсан амьтан энэ тэр гэж өрөвдөөд хааяа айраг майрагаар ивээн тэтгээд яахав хөөрхий хорхойд хоргүй амьтан байгаа юм гэж бодоод л байж байсан байхгүй юу. тэгэж байсан чинь мань эр ах дүү нартаа хэрэг болсон уу яасан гэнэт ах нь хүрээд ирэхгүй юу. тэгээд нөгөө гаруудаас асуусан чинь, аан нэг гар энүүгээр явж л байдгийн чи ах нь юмуу хаашаа юм. дүү мүүгээ харж хандахгүй яацан нөхөр вэ гээд л одоо удахгүй ирнэ хүлээж байгаад уулз энэ тэр гээд бөөн юм болохгүй хаачихав. Тэгээд арайхийж дүүгээ олж уулзан дагуулаад гэрийн зүг гэдэн годон.
33. Бодончар, Буха хатаги ахын хойноос даган хатирч өгүүлрүүн: "Ах аа, ах аа, бие тэргүүтэй, дээл захтай нь сайн" гэвэл, ах нь тэр үгийг хайхарсангүй.
34. Бодончар мөн үгийг хоёрдугаар удаа өгүүлбэл, ах нь хариу хэлсэнгүй. Мөн үгийг гуравдугаар удаа хэлэхэд ах нь өгүүлрүүн: "Чи энэ үгийг юунд дахин дахин өгүүлнэ?".
35. Бодончар өгүүлрүүн: "Тугаарын (саяын) Түнхэлэг горхиноо бүхий иргэнд эзэнгүй, их бага, сайн муу, толгой шийр цөм нэгэн адил чацуу байна. Ийм хялбар иргэн тул тэднийг бид эзэлж авъя"
Өрөвдсөн хүн өр өшиглөв гэгчээр мань эрийг миарцан явахад хоол ундаар тэтгэж тусалж байсан хүмүүсийг эзэлж авах дээрэмдэх маягийн юм бодцоон тууж явсан байгаам даа. Даанч ганцаардаад хүч мөхөсдөөд байсийм шиг байгаан. Бас л санаатай гар байсан байгаа биз дээ.
36. Ах нь өгүүлрүүн: "За тийм бол гэртээ хүрч, ах дүү нартай зөвлөлдөж, тэд иргэнийг эзэлье" гэж,
37. Гэртээ хүрээд, ах дүү нартай хэлэлцэж мордов. Тэргүүлэн хянагчид мөн Бодончарыг явуулав.
Ах нь ч гэж сайхан гар дүүгийхээ үгэнд ороод энгийн номхон хүн ардыг дайрах довтлох, эзэлж авах юм бодоод явж л байдаг.
39. Тэндээс ах дүү тавуулаа тэд иргэнийг довтолж, адуу малыг авч, хүн ардыг зарц болгов.
Хөөрхий тэр хэдэн улс өөрийг нь харж хандаад сайхан санаагаар хооллож ундалж байхад эрх чөлөөнд минь халдаж зарцаа болгоод, энэ муу нээрээ яасан хөгийн гар вэ гэж их л гомдсон байх даа чааваас.
дараа нь үргэлжлүүлнээ.